 |
flex • jě|sć ~m, ~š, pret ~dźach, ~dźeše ip essen
jěsć ip
• so (něčeho) najěsć p, něšto zjěsć p, něšto dojěsć p, so nasyćić p/syćić ip, so posylnić p/posylnjeć ip, něšto k sebi brać ip
 Pójće, posylnimy so a potom poběžimy na wjeršk hory!
 so do syteje wole najěsć (jěsć, kelkož chceš)
 zaječi chlěb jěsć (pomazki, kiž sy rano sobu do šule abo na dźěło wzał, wječor doma jěsć)
• něšto rozkusać p/kusać ip, (něšto) póžrěć p/póžěrać p, (něšto) žwjenkać ip, něšto chmutać ip, něšto mumlić ip
 Nježwjenkajće prošu we wučbje žwjenkački.
• posnědać p/snědać ip, powobjedować p/wobjedować ip, poswačić p/swačić ip, powječerjeć p/wječerjeć ip
• słyšomnje jěsć: (něšto) šlapać ip, mlaskać ip, zlaptać p/laptać ip
 Prošu začiń při jědźi hubu a přestań mlaskać.
 Kóčka laptaše mloko, doniž njebě šklička prózdna.
• sej słodźeć dać p/ip
 hubu sej woblizować (něšto wuběrnje słodźi)
 sej wšě porsty za něčim woblizować (něšto wuběrnje słodźi)
• wjele/spěšnje jěsć: so do něčeho dać p/ip, so do něčeho walić p/waleć ip, so natykać p, do so tykać ip, so nakormić p/kormić ip
 Ručež bě wšo na blidźe, wali so Obeliks do jědźe.
 brjuch pasć (wjele jěsć)
• derje jěsć ip, so wokřewić p
• mało jěsć: něšto woptać p/woptawać ip, něšto načeć p, chłóšćić ip, něšto liznyć p/lizać ip, něšto wotlizać ip/wotlikać ip, něšto wulizać ip/wulikać ip
 Chcemy nowy twarožk načeć abo najprjedy hižo wočinjeny zjěsć?
 Chceš raz wot mojeho malenoweho loda liznyć?
 Maći, směm łžicu z ćěstom wotlikać?
 A Hanka smě šklu wulizać.
 jěsć kaž škórc (mało jěsć)
 Z małej łžicu dlěje słodźi.
|